ગુજરાત સમાચારની લવ લેટર સ્પર્ધામાં વિજેતા કૃતિ....
Popular posts from this blog
હું કોણ્?
અધીર્ આ નામ ક્યાંથી આવ્યુ? એમ પુછશો તો જવાબ કદાચ નહિ મળે! એતો સ્વભાવ છે! હું કોણ્? હું સીવીલ એન્જીનીયર છુ... એમ કહીશ તો શુષ્ક લાગશે.. ઍટલે મારી ઓળખ આમ આપુ છું.. સળગતો શશિ છું. ને ઠરેલ રવિ છું. ઇંટ પથ્થરોમાં જીવનાર એક નાજુક કવિ છું. પહેલી વખત કવિતા કોલેજના મેગેઝિન માટે લખી અને પછી સુરતમાં અમરભાઇ (પાલનપુરી) અને માનનીય મનહરલાલ ચોક્સી પાસે થોડુ ઘણું શીખ્યો.. પ્રેરણા કોણ? એનો પણ જવાબ નહીં મળે! પાછળથી (લગ્ન પછી!) હઝલના પણ રવાડે ચડી ગયો છું, એટલે આ બ્લોગમાં એ પણ જોવા મળશે.
ત્રિકોણના ચોથા ખુણે બેસીને .....
ત્રિકોણના ચોથા ખુણે બેસીને તને ચાહી હતી. તારી કંકોત્રીમાં તોયે કેમ લીલીછમ શાહી હતી? નવી જ અસમંજસમાં ભીંત ફફડી ઉઠી એકાએક આંગળીને અંગુઠા વચ્ચે કોઇએ બીડી ફસાવી હતી! તેતરને કબૂતર આરામથી ચણી રહ્યા હતા, મકબરો હવામાન ખાતાની તો સાવ કોરી આગાહી હતી! મારી ટાઇટેનિક સમી છાતી ચીરીને જોઇ લે જરા હોકાયંત્રમાં ક્યાં કોઇએ લખેલી તબાહી હતી ? ગર્ભિત ઇશારો કરીને આખરી કૂમ્પળ ખરી પડી વાડને કિનારે કોઇ કુંવારી છોકરી નાહી હતી . એના ટેરવાના સ્પર્શથી પથ્થર પતંગિયુ બને છે આ વાત પહેલા પાના પર કોણે છપાવી હતી? ‘અધીર’ ગઝલમાં એટલી ઉંચી વાત કરી ગયા કે બુરજે ખલીફા પરથી કોઇ શેખે છલાંગ લગાવી હતી.
Comments
Post a Comment