બીજી અઘરી ગઝલ

ફાંસ કૂણાં વાંસની દિલમાં વાગે છે,
ધકધકમાં પછી સાત સુર લાગે છે.

વાયદા પ્રેમીઓનાં અડગ નથી હોતા,
શિલા પર લખે, નજરથી દુર રાખે છે

પતંગ બિનહવામાં એનો ચગતો’તો,
શ્વાસોની ધમણથી કોક હવા નાખે છે.

કાયદા દુનિયાનાં એનું શું બગાડી લે?
કાંટાઓ ફૂલોનેજ જ્યાં વકીલ રાખે છે.

વાયરો ભોંઠો પડી જાય એવા મેદાન,
કોણ આંસુ સીંચી લીલાછમ રાખે છે?

એક તો રોગનું ખરું નિદાન થતું નથી,
પાછું તબીબો ખોટી દવાઓ આપે છે.

એની યાદમાં જાગ્યા રાતભર ‘અધીર’
તો શું ? ઘુવડ પણ રાતભર જાગે છે !